W moim wcześniejszym wpisie (jeszcze z końca 2020 r.) o wprowadzonym zakazie pracy tymczasowej w branży mięsnej wspominałam o dużym oburzeniu w branży pracy tymczasowej o nagłej zmianie prawa, która może doprowadzić do upadku wielu APT zajmujących się przekazywaniem pracowników głównie do zakładów ubojni mięsa oraz jego pakowania. Niemiecki rząd, po serii kontroli i wykryciu nieprawidłowości w funkcjonowaniu organizacji pracy w dużych zakładach mięsnych oraz stwierdzeniu złych warunków pracy i przede wszystkim pobytu pracowników tymczasowych przekazanych do pracy w tychże zakładach, podjął radykalną decyzję o wprowadzeniu absolutnego zakazu pracy tymczasowej.
Ustawa weszła w życie w grudniu 2020 r. i spotkała się z dużą krytyką nie tylko w związku z samym zakazem przekazywania pracowników tymczasowych, ale i w związku z niejasną jej treścią co do objęcia zakazem również czynności pakowania mięsa. W dużych zakładach mięsnych pracownicy tymczasowi pracowali zarówno w ubojniach, w części zakładu zajmującego się krojeniem, szatkowaniem i obrabianiem mięsa, ale i też samym pakowaniem.
W międzyczasie ugruntowała się interpretacja, że same czynności związane z pakowaniem mięsa nie są objęte zakazem pracy tymczasowej, chociaż brak jeszcze wyroku wyższej instancji w tym zakresie.
Natomiast niemiecki Trybunał Konstytucyjny (Bundesverfassungsgericht) rozpatrzył skargę konstytucyjną skierowaną przeciwko ustawie wniesioną przez parę zakładów mięsnych i mającą na celu zastopowanie ustawy o zakazie pracy tymczasowej w branży mięsnej. Dokładnie rzecz biorąc, Trybunał nie przyjął tej skargi do rozpatrzenia ze względów formalnych, ponieważ skarżące przedsiębiorstwa nie wykazały wystarczającego interesu prawnego do wniesienia skargi. W swoim postanowieniu z dnia 1 czerwca 2022 r. w połączonych do rozpatrzenia sześciu sprawach (1 BvR 2888/20, 1 BvR 1156/21, 1 BvR 1155/21, 1 BvR 1154/21, 1 BvR 1153/21, 1 BvR 1152/21) Trybunał orzekł, że brak jest przesłanki możliwości bezpośredniego i aktualnego naruszenia praw podmiotów skarżących, co jest podstawą do przyjęcia skargi. W ocenie Trybunały skarżące przedsiębiorstwa nie wykazały, że przekazują pracowników tymczasowych do pracodawcy użytkownika – zakładu mięsnego, w którym 100 % działalności zostanie objęte zakazem. Skarżące przedsiębiorstwa jedynie szacunkowo podały, ich pracownicy tymczasowi będą stanowić minimum 50,1 %, ale pewnie 100 % wszystkich pracowników.
Wnioski z tego postanowienia są dwa:
- Skargi złożone przez skarżące APT nie były sformułowane wystarczająco dokładnie, aby spełnić wymóg skargi konstytucyjnej. Być może nie zostały one doprecyzowane przez pełnomocników lub też Trybunał w tej wyjątkowej sprawie ustalił wysoki próg wykazania potencjalnego naruszenia praw (w tym szkody przedsiębiorstwa).
- W treści postanowienia Trybunał stwierdził również, że przecież nie zawsze cały zakład produkcji mięsa jest objęty zakazem pracy tymczasowej, ponieważ pewne działy takie jak: sortowanie mięsa, etykietowanie, układanie na paletach, wysyłka i rozładowanie nie są objęte zakazem. Również praca n. elektryków czy ślusarzy w zakładzie mięsnym nie podlega zakazowi pracy tymczasowej.
W szczególności ten drugi wniosek ma znaczenie dla APT przekazujących pracowników tymczasowych do zakładów produkcji mięsa w zakresie samego pakowania go. Wątpliwości co do tego, czy pakowanie i wysyłka gotowych kiełbasek, wędlin i kawałków mięsa są też objęte zakazem zostały rozwiane na korzyść agencji pracy tymczasowej.
{ 0 comments… add one now }