Praca tymczasowa bez zezwolenia, ale z zawiadomieniem
§ 1a Zawiadomienie o przekazaniu
(1) Zezwolenia nie potrzebuje pracodawca zatrudniający mniej niż 50 pracowników, który dla uniknięcia pracy w zmniejszonym wymiarze czasu pracy na skutek trudności pracodawcy lub zwolnień przekazuje pracownika do innego pracodawcy na okres do 12 miesięcy, a pracownik nie został zatrudniony w celu świadczenia pracy tymczasowej, jeżeli o przekazaniu pracownika wcześniej pisemnie zawiadomił Federalną Agencję Pracy.
(2) W zawiadomieniu podaje się
- imię i nazwisko, miejsce zamieszkania i adres oraz datę i miejsce urodzenia pracownika tymczasowego,
- rodzaj świadczonej przez pracownika tymczasowego pracy i ewentualny obowiązek świadczenia pracy poza miejscem zatrudnienia,
- początek i koniec użyczenia,
- firmę i adres pocztowy pracodawcy użytkownika.
Zgodnie z powyższym przepisem Ustawa o pracy tymczasowej przewiduje możliwość wykorzystania modelu pracy tymczasowej bez konieczności uzyskania pozwolenia, jest do dopuszczalne wyłącznie w opisanym wyżej przypadku niedużego przedsiębiorcy borykającego się z problemami finansowymi.
W praktyce zastosowanie § 1 oznacza, że taki przedsiębiorca może przekazać swoich pracowników do innego, najczęściej większego i ekonomicznie silniejszego od niego przedsiębiorcy, ale warunkiem jest zastosowanie zasady równouprawnienia lub układu zbiorowego pracy tymczasowej. Taki przedsiębiorcę w kłopotach finansowych użyczającego swoich pracowników, aby uniknąć ich zwolnienia będzie musiał kalkulować tak samo jak agencja pracy i ponosić te same koszty z tą różnicą, że nie będzie miał obowiązku wystąpienia o uzyskanie pozwolenia. Będzie musiał za to fakt użyczenia pracowników zgłosić do Agencji Pracy.
Również i ten ustawą przewidziany wypadek mając na celu wspomóc rynek pracy jest narzędziem prawie bezużytecznym i stanowi marginalną część w pracy tymczasowej. Warto wspomnieć z punktu widzenia polskiej agencji pracy, że przepis dotyczy nie tylko niemieckich przedsiębiorców, ale wszystkich z europejskiego obszaru gospodarczego. Niewykluczone zatem, że i jakaś polska firma będzie miała skorzystać z tej możliwości.
Praca tymczasowa w branży budowlanej
§ 1b Ograniczenia w branży budowlanej
Praca tymczasowa zgodnie z § 1 w przedsiębiorstwie budowlanym dla prac, która zwyczajowo są wykonywane przez pracowników fizycznych, jest niedopuszczalna. Zezwala się na nią:
- między przedsiębiorstwami budowlanymi i innymi przedsiębiorstwami, jeżeli tak stanowią uznane za powszechnie obowiązujące układy zbiorowe pracy obejmujące te przedsiębiorstwa,
- pomiędzy przedsiębiorstwami branży budowlanej, jeżeli przedsiębiorca użyczający może wykazać, iż przynajmniej od trzech lat jest objęty tymi samymi ramowymi i socjalnymi układami zbiorowymi pracy lub jest nimi objęty ze względu na ich powszechne obowiązywanie.
Odmiennie niż w zdaniu 2, dla przedsiębiorstw budowlanych z siedzibą w innym państwie członkowskim Europejskiego Obszaru Gospodarczego praca tymczasowa jest dozwolona również wtedy, gdy zagraniczne przedsiębiorstwa nie są objęte niemieckimi ramowymi i socjalnymi układami zbiorowymi pracy lub uznanymi za powszechnie obowiązujące układami zbiorowymi pracy, jednak mogą wykazać, że od przynajmniej trzech lat przeważająco wykonują działalność, która podlega pod zakres tych samych ramowych i socjalnych układów zbiorowych pracy, którymi objęty jest zakład pracodawcy użytkownika.
Branża budowlana w Niemczech zawsze była ciekawa dla zagranicznych przedsiębiorców, stąd też i praca tymczasowa w „budowlance” stanowi łakomy kąsek dla sektora delegowania pracowników.
Jak to jest zatem z tą pracą tymczasową na budowie?
Nadal nie jest dozwolona.
Chyba że… i tu mamy otwartą ścieżkę do zastosowania pracy tymczasowej między dwoma przedsiębiorstwami budowlanymi. Warunkiem jest, żeby przedsiębiorstwo przekazujące pracownika również było ściśle związane (a przynajmniej część tego przedsiębiorstwa) z branżą budowlaną. Nie uda się uzyskać pozwolenia na przekazanie pracowników przedsiębiorstwu, które wyłącznie zadeklarowało, że jest przedsiębiorstwem budowlanym lub zapisze w swoim PKD, że działa w branży budowlanej.
Druga opcja (zdanie drugie z pkt b) jest skierowana do przedsiębiorstw zagranicznych z obszaru UE, co trochę zbliża nas do Polski. Polskie przedsiębiorstwo mogłoby skorzystać z zezwolenia na użyczenie pracowników tymczasowych do innego niemieckiego przedsiębiorstwa z branży budowlanej, jeśli wykaże, że od trzech lat działa w branży budowlanej rozumianej zgodnie z niemieckim kodeksem socjalnym. Ten warunek jest do spełnienia i to nawet w dosyć prosty sposób, ponieważ każde przedsiębiorstwo budowlane z prawdziwego zdarzenia jest w stanie wykazać, że praktykuje w swojej branży. Zatem wrota do świata pracy tymczasowej stoją dla polskich przedsiębiorców budowlanych otworem, wystarczy złożyć odpowiedni wniosek i uzyskać pozwolenie.
